Flaga i narodowy hymn Japonii
Flaga narodowa Japonii to czerwony krąg w centrum białego pola i nosi nazwę Hi no Maru (jap.日の丸 w tłumaczeniu na język polski znaczy „Tarcza słońca“) lub Nisshoki (jap. 日章旗). Ten symbol reprezentujący promieniujące słońce, pełni rolę narodowego symbolu Japonii od XVIIw. Według japońskiej mitologii Boginią Słońca jest Amaterasu (Świecąca na Niebie) - Najwyższa Bogini. Ta forma słonecznego dysku wyszytego na flagach samurajów, pojawiła się w XII w. kiedy walczyły ze sobą klany Taira i Minamoto. Była także powszechnie używana także na wojskowych sztandarach w okresie wojen domowych Sengoku (戦国時代 Sengoku jidai) od poł. XV do pocz. XVII w. W późniejszym okresie rządów Shogunatu, dysk słoneczny pojawił się również na flagach floty japońskiej. Symbol czerwonego dysku na białym tle został przyjęty od okresu restauracji Meiji w 1868r jako flaga narodowa. Dekret państwowy z 13. VIII. 1999r. zatwierdził rozmiary i proporcje flagi narodowej (stosunek boku pionowego do poziomego wynosi 2:3 a dokładnie w centrum jest czerwone koło (symbol słońca) o średnicy trzech piątych wysokości flagi.
Hymn Japonii
Kimi ga yo (jap. 君が代 pol. Panowanie Cesarza), taką nazwę nosi hymn państwowy Japonii. Słowa hymnu Japonii to poezja mistyczna "waka" (japoński wiersz 31 sylabowy) znaleziona w zbiorze z X wielu Kokin wakashu 古今和歌集 (915 - 920) z okresu Heian i w zbiorze z XI wieku Wakan roeishu (和漢朗詠集).
Zapis orginalny
君が代は
千代に八千代に
細石の
巌となりて
苔の生すまで
Hiragana
きみがよは
ちよにやちよに
さざれいしの
いわおとなりて
こけのむすまで
Transkrypcja i polskie tłumaczenie
Kimi ga yo wa
Chiyo ni, yachiyo ni
Sazare ishi no
Iwao to narite
Koke no musu made
Rządy cesarza
niech trwają lat tysiące,
aż ten żwir drobny mocą wieków
w skałę się przemieni
i mchem porośnie gęstym.
W oficjalne wersji wiersza pierwsza linijka brzmi 我が君は (わがきみは) Wa ga kimi wa ‘nasz pan / władca (niech żyje lat tysiące)
Wiersz ten był recytowany dla uczczenia ważnych wydarzeń i różnego rodzaju uroczystości w intencji zapewnienia pomyślności. Początkowo towarzyszyła mu muzyka w stylu yokyoku, kouta, jouri, saireika oraz biwauta z towarzyszeniem narodowych instrumentów jak shamisen lub biwa. Śpiewano ten poemat w bajkach, opowiadaniach, popularnych historiach z codziennego życia. W 1869r. angielski instruktor orkiestry wojskowej John William Fenton (1828–1890), pracujący wówczas w Yokohamie, dowiedział się, że Japonia nie ma hymnu. Zaproponował, że skomponuje muzykę, jeżeli znajdą się odpowiednie słowa. Członkowie orkiestry poprosili kapitana artylerii Iwao Oyama (1842 -1916), który był znawcą historii i literatury japońskiej i chińskiej, aby napisał słowa. Powstała pierwsza wersja hymnu na bazie pieśni w stylu biwauta zatytułowanej Horaisan. Była to zupełnie inna melodia niż w chwili obecnej. Hymn wykonany został podczas parady wojskowej w roku 1870 z towarzystwem instrumentów dętych.
Druga wersja hymnu
W 1876r Suketsune Nakamura, szef orkiestry Marynarki Wojennej, wystąpił do Ministerstwa Marynarki Wojennej z propozycją zmiany muzyki hymnu na melodię w stylu muzyki, jaka była wykonywana na dworze cesarskim, gdyż dotychczasową muzykę uznano za mało poważną i uroczystą. W 1880r. powołano czteroosobowy komitet, który miał dokonać zmian. W jego skład weszli: szef orkiestry Marynarki Wojennej Suketsune Nakamura, dyrygent orkiestry wojsk lądowych Yoshitoyo Yotsumoto, dyrektor do spraw dworskich przedstawień gagaku (dawna muzyka dworska) Hayashi Hiromori i niemiecki muzyk, który był na kontrakcie Marynarki Wojennej - Franz von Eckert. Wybrano melodię, którą skomponował Hayashi Hiromori, bazującą na skali muzyki gagaku, a Franz von Eckert dokonał aranżacji wokalnej w stylu zachodnim. Nowy hymn narodowy został po raz pierwszy zaprezentowany w pałacu cesarskim podczas uroczystości z okazji urodzin cesarza Meiji (Mutsuhito) 明治天皇 w dniu 3. XI.1880r.
W roku 1893 pieśń ta nabrała charakteru ceremonialnego, albowiem zgodnie z zaleceniami Ministerstwa Edukacji śpiewano ją w szkołach podstawowych w czasie świąt państwowych. Wkrótce przyjęła się także na uroczystościach państwowych i imprezach sportowych.
Oficjalny hymn Japonii
Pieśń Kimi-ga-yo została oficjalnie uznana za hymn Japonii w dniu 29 czerwca 1999 roku podczas obrad Izby Reprezentantów parlamentu nad projektem ustawy o kodyfikacji flagi narodowej i hymnu. Flaga i hymn Japonii zostały oficjalnie zatwierdzone ustawą z 13 sierpnia 1999r. Premier Keizō Obuchi (1937–2000) wyjaśnił, że słowo kimi w Kimi-ga-yo, zgodnie z obecną konstytucją Japonii, odnosi się do osoby cesarza, który jest symbolem państwa i jedności narodu: „Słowa hymnu należy interpretować jako modlitwę o trwały dobrobyt i pokój w naszym kraju”.
Franz von Eckert - autor hymnu Japonii
Autor hymnu Japonii pochodził z Nowej Rudy (obecnie w województwie dolnośląskim). Urodził się 5 kwietnia 1852 roku w Neurode. Jego talent muzyczny został dostrzeżony przez rodzinę i wysłano go na naukę do konserwatorium we Wrocławiu. Franz von Eckert kontynuował naukę w Dreźnie, a swoją muzyczną karierę rozpoczął w Nysie, potem w Wilhelmshaven, gdzie został kapelmistrzem Marynarki Wojennej. W wieku 27 lat trafił do Tokio, gdzie na początku był kapelmistrzem Cesarskiej Marynarki, a potem trafił na dwór cesarski, gdzie założył orkiestrę.
W 1880 roku otrzymał zlecenie na skomponowanie hymnu narodowego. Muzyk wzorując się na tradycyjnych, dworskich utworach japońskich przygotował instrumentalną wersję utworu, której premiera odbyła się 2 listopada 1880 roku z okazji urodzin cesarza. Osiem lat później utwór oficjalnie stał się hymnem Japonii. Kilka lat później Franz von Eckert trafił do Korei, gdzie także założył orkiestrę i skomponował hymn państwa. Muzyk zmarł w 1916 roku w Seulu i tam został pochowany.
Nowa Ruda nie zapomniała o muzyku i w roku 2006 postawiono mu pomnik przed miejscowym domem kultury.
© Wszelkie prawa do publikacji zastrzeżone przez: usui-reiki-gakkai.blogspot.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz